habito

habitō āvī, ātus, āre, freq.

habeo, to dwell, abide, reside, live : in aediculis habitat: in viā, on the high-road : in Siciliā: Lilybaei: lucis opacis, V.: sub terrā: ad Lepidum: apud te, T.: cum aliquo: alibi, L.: hic, V.: magnifice, be housed : bene, N.: sic, so splendidly , Iu.: nobis habitandi locum dare: habitandi causā, Cs.: Rus habitatum abii, T.: habitari ait in lunā, that the moon is inhabited : vicorum, quibus frequenter habitabatur, L.: urbes magnas, V.: humilīs casas, V.: arcem, L.: ea pars (urbis) habitatur frequentissime: tellus habitata viris, O.: raris habitata mapalia tectis, V.: habitandae piscibus undae, O.: proavis habitatas linquere silvas, Iu.— To be habitually, stay, remain, dwell, keep : in foro, frequent : in oculis, in public : voltur habitat sub alto Pectore, V.—Fig., to abide, linger : in hac ratione tractandā: in bonis suis, dwell upon : qui potest habitare in beatā vitā metus?: quorum in voltu habitant oculi mei.