hodie

hodiē adv.

* ho (i. e. hoc)+die, to-day : negat hodie: cras mane putat: hodie mane, this morning : Nonae sunt hodie Sextiles: hodie tricesima sabbata, H.: faciam hodie, ut, etc., Cs.— Today, at the present day, at this time, now, in these times : quā (sententiā) hodie usus es, to this day : rem p. hodie teneremus?: ut est hodie, Iu.—With -que, and still, and to this day : hoc facere coeperunt hodieque faciunt.—With etiam or quoque, even to this day, even now : leges quibus hodie quoque utuntur: ei studio etiam hodie praesunt: hodieque for hodie quoque (late), Ta.— To-day, now, at once, immediately : hodie itura, on the point of going , T.: Non dices hodie, quorsum?etc., will you be all day coming to the point? H.: si hodie postulem, etc.—With numquam, never in the world, never at all : numquamne hodie concedes mihi?T.: numquam omnes hodie moriemur inulti, V.