incautus

An Elementary Latin Dictionary

in-cautus adj.

with comp, incautious, improvident, inconsiderate, heedless, reckless: homo: in ipsum incautum incidere, Cs.: ab secundis rebus incauti, L.: ad credendum pavor, L.: studio eundi, O.: morte sodalis, made reckless, V.: Sychaeum Clam ferro incautum superat, while off his guard, V.: a fraude, unsuspicious of, L.: futuri, H.: incautior fuissem, nisi, etc.: iuventā incautior, L.— Unforeseen, unexpected: iter hostibus, Ta.: alqd incautum atque apertum habere, treat without caution or reserve, L.: Sic est incautum, quidquid habetur amor, i. e. not to be guarded against, Pr.