incessus

An Elementary Latin Dictionary

incessus ūs, m

1 in+1 CAD-, a going, walking, pace, gait : Seplasiā dignus: citus, tardus, S.: vera incessu patuit dea, V.: incessum fingere: Turbonis in armis, H.: morbum incessu fateri, Iu.: tot hominum iumentorumque incessu dilapsa est (nix), tread , L.: incessu tacito progressus, step , V.: Exprimit incessūs, peculiarities of gait , O.— An advance, approach : sacerdotes incessu furiali militem turbaverunt, L.: incessūs hostis claudere, Ta.— An attack, hostile approach : Parthorum, Ta.