indicium ī, n
1 in+DIC-, a notice, information, discovery, disclosure, charge, evidence : id anus mihi indicium fecit, T.: falsum, S.: crimen indicio Avilli comprobabatur: res per indicium enuntiata, Cs.: indicii poena, O.: sed ipse deprehensus indicium profitetur, turns state's evidence , S.: indicio permisso, qui ager . . . indici praemium constitutum, L.: infandum, calumnious , V.— A permission to give evidence, immunity as informer : reus erat indicium postulaturus: tibi indicium postulas dari.— A sign, indication, mark, token, proof, evidence : certissima sceleris: corrupti indici: insigne meae erga te benevolentiae: Indicio de se ipse erit, serve as proof , T.: ei rei sunt indicio sedecim volumina, N.: versis viarum indiciis, tracks , V.: Indicia recentia, novel words , H.: mihi, quale ingenium haberes, indicio fuit oratio, T.: quam vere foret indicatum, oratio indicio fuit, N.