infringo

An Elementary Latin Dictionary

īnfringō frēgī, frāctus, ere

in+frango, to break off, break, bruise : infractis omnibus hastis, L.: infracta tela, V.: violas Liliaque, O.: quibus (liminibus) latus, bruise on the threshold , H.: infractus remus (broken, to the eye).— To inflict : Homini colaphos, T.—Fig., to break, subdue, overcome, check, weaken, mitigate, assuage : ut vis militum infringeretur, Cs.: florem dignitatis: animos eorum, L.: infractae vires, V.: fortia facta suis modis, weaken , O.: nec fatis infracta (Iuno), appeased , V.: infringitur ille quasi verborum ambitus, is broken off .