initium

initium ī, n

1 in + 1 I-, a going in, entrance : Remorum, i. e. of the country , Cs.—Fig., a beginning, commencement : Narrationis, T.: annorum, Cs.: bonis initiis orsus tribunatus, tristīs exitus habuit consulatus: belli, S.: dicendi initium sumere: initium fugae factum a Dumnorige, was the first to flee , Cs.: caedis initium facere a me: quod ab initio petivi: querellae ab initio tantae ordiendae rei absint, L.—Abl sing. abverb., in the beginning, at first : tametsi initio laetus, tamen postquam, etc., at first , S.: initio locum tenere, Cs.: dixi initio, iudices.—Plur, constituent parts, elements : initia, et tamquam semina, unde essent omnia orta.— First principles, elements : illa initia mathematicorum: operum initia tradere, Cs.— Auspices : novis initiis et ominibus opus est, i. e. a new reign , Cu.— Secret sacred rites, sacred mysteries : initia Cereris, L.: mysteria initiaque ut appellantur: tua, mater, initia, i. e. instruments used in celebrating the rites , Ct.