insanio

An Elementary Latin Dictionary

īnsāniō (imperf: īnsānībat, T.), īvī, ītus, īre

insanus, to be of unsound mind, be senseless, be without reason, be mad, rave : homo insanibat, T.: insanire omnibus videri: ex iniuriā insaniens exercitus, L.: cum ratione, with method , T.: certā ratione, H.— To be violent, be absurd, be extravagant, be wild : Insanire libet quoniam tibi, V.: Insaniens Bosporus, H.: errorem, H.: in libertinas, H.: quā me stultitiā insanire putas?H.: sollemnia, fashionably , H.: seros amores, Pr.