inultus

in-ultus adj.,

without satisfaction, unavenged, unrevenged, not vindicated: perire, S.: Marius ne inultus esset: ne inultos imperatores suos iacere sinerent, L.: numquam moriemur inulti, V.: ne compellarer inultus, H.: dolores, O.: preces, unavailing, H.: mortem suam ne inultam pateretur: iniuriae.—Giving no satisfaction, unpunished: cur Asellium esse inultum tam diu sinis?: hostīs inultos abire sinere, S.: scelus, S.—Unharmed, unhurt, safe, with impunity: inulto Dicere quod sentit permitto, H.: At ne illud haud inultum, si vivo, ferent, T.: et catulos ferae Celent inultae, H. —Fig., unsated, unappeased, insatiable: odium, H.