invidia

invidia ae, f

invidus, envy, grudge, jealousy, ill-will, prejudice : invidiā abducti, Cs.: invidiam sequi, S.: virtus imitatione digna, non invidiā: Sine invidiā laudem invenire, ungrudgingly , T.: invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus, N.: nobilium, L.: invidia atque obtrectatio laudis suae, Cs.—Person., Envy , O.— Envy, ill-will, odium, unpopularity : gloriā invidiam vicisti, S.: ullā esse invidiā, to incur : mortis illius: res in invidiā erat, S.: habere, to be hated : in summam invidiam adducere:in eum . . . invidia quaesita est: Non erit invidiae victoria nostra ferendae, i. e. will bring me intolerable hate , O.: venire in invidiam, N.: cumulare invidiam, L.: invidiae nobis esse: pati, O.: intacta invidiā media sunt, L.: Ciceronis invidiam leniri, unpopularity , S.: absit invidia verbo, be it said without boasting , L.: vita remota a procellis invidiarum. —Fig., envy, an envious man : Invidia infelix metuet, etc., V.: invita fatebitur usque Invidia, etc., will reluctantly confess , H.— A cause of envy : aut invidiae aut pestilentiae possessores, i. e. of lands whether desirable or pestilential : summa invidiae eius, L.: Quae tandem Teucros considere . . . Invidiae est?i. e. why is it odious , etc., V.