iocus ī (plur.also ioca, iocorum, n ), m
IA-, a jest, joke : iocum movere, S.: ioci causā, for the sake of the joke : ioca atque seria cum humillimis agere, S.: seria ac iocos celebrare, L.: conviva ioco mordente facetus, Iu.: agitare iocos cum aliquo, O.: Seu tu querelas sive geris iocos, H.: ne ioco quidem mentiretur, N.: ioco seriove, L.: neu sis iocus, a laughing-stock , H.: extra iocum, bellus est, joking aside .—Person.: quam Iocus circumvolat et Cupido, the god of jests , H.— A trifle, jest : Ludum iocumque dicet fuisse illum, child's play , T.: ne tibi ludus et iocus fuisse Hispaniae tuae videbuntur!L.