īrātus adj.with comp.and sup.
P. of irascor, angered, enraged, angry, violent, furious : animus, T.: nihil feci iratus, in anger : quid irati sentire possunt? in their wrath , Cs.: tibi graviter, T.: adversario iudex: Graïs Achilles, H.: vilico iratior: in illum, T.: Caesar illis fuerat iratissimus: mare, raging , H.: venter, ravening , H.: preces, i. e. curses , H.: sistrum, Iu.