irritus

An Elementary Latin Dictionary

inritus (irr-) adj.

2 in+ratus, undecided, unsettled, invalid, void, of no effect : quod modo erat ratum, inritum est, T.: testamentum: quaeque augur dira defixerit, inrita infectaque sunto.— Vain, useless, without effect, ineffectual : omissā inritā re, abandoning the useless effort , L.: tela, V.: labor anni, O.: oblivio, L.: inritum Quodcumque retro est efficiet, worthless , H.—As subst n., nothingness, vanity, worthlessness : spes ad inritum redacta, L.: cadere in inritum, Ta.: inrita dicere, useless words , O.—Of persons, asking in vain, accomplishing nothing, baffled, failing : variis adsultibus inritus urget, V.: venit inrita turba, Tb.: inritis hostibus, Ta.: spei, vainly hoping , Cu.