iudex

iūdex icis, m and f

ius+DIC-, a judge, juror : verissimus: nequam et levis: severissimi atque integerrimi: te ipsum habebo iudicem: quem si ferrem iudicem, proposed : ferre Volscio iudicem, L.: iudicem dicere, i. e. submit to trial , L.: dare iudicem, to grant a judge (of the praetor): optimum quemque in selectos iudices referre, the jury .—Fig., a judge, decider, umpire : iniqui sunt patres in adulescentīs iudices, T.: aequissimus eorum studiorum: me iudice, in my judgment , O.: Grammatici certant et adhuc sub iudice lis est, H.— A critic, connoisseur, scholar : Iudicis argutum acumen, H.: subtilis veterum, H.: morum, i. e. a censor , Iu.