locuples

An Elementary Latin Dictionary

locuplēs ētis (abl.-plētī or -plēte; plurgen. -plētium and -plētum), adj.with comp.and sup.

locus+PLE-, rich in lands, substantial, opulent : pecuniosi et locupletes.— Rich, wealthy, opulent : egebat? immo locuples erat: aquila, i. e. the lucrative post of centurion , Iu.: locupletem optare podagram, the rich man's , Iu.: praedā locuples, S.: frugibus annus, H.: urbs locupletissima.—As subst: agros locupletium plebi colendos dedit, the rich : proscriptiones locupletium, S.: locuples quae nupsit avaro, Iu.—Fig., well stored, provided, richly supplied, rich : domus: oratione: Latina lingua locupletior quam Graeca.— Responsible, trustworthy, trusty, safe, sure : reus, that can fulfill his engagement , L.: locupletissimi auctores: tabellarius.