malum (1) ī, n
1 malus, an evil, mischief , misfortune, calamity : nescis quantis in malis vorser, T.: in tanta mala praecipitatus, S.: subitum, Cs.: dolor est malum: aurum, Summi materies mali, H.: ignari ante malorum, misfortune past , V.: quod nescire malum est, H.: nihil mali accidisse Scipioni puto: externum, i. e. bellum, N.— Punishment, hurt, harm, severity, injury : malo domandam tribuniciam potestatem, L.: malo exercitum coërcere, S.: Sine malo fateri, T.: vi, malo, plagis adductus est ut, etc., ill-usage : clementiam illi malo fuisse, unfortunate.—Wrong-doing : fama veterum malorum, V.—As a term of abuse, plague, mischief, torment : qui, malum, alii?T.: quae, malum, est ista tanta audacia?