mando

An Elementary Latin Dictionary

mandō (1) āvī, ātus, āre

manus+2 DA-, to put in hand, deliver over, commit, consign, intrust, confide, commission : Bona nostra tuae fidei, T.: Hunc mandarat alendum regi, V.: his magistratūs, Cs.: novo homini consulatus mandatur, S.: fugae sese, betake himself to flight , Cs.: vitam istam fugae solitudinique: me humo, bury , V.: Fortunae cetera, O.: litteris, commit to writing : (fruges) conditas vetustati, i. e. suffer to grow old : senilīs iuveni partīs, H.— To send word, pass the word, enjoin, commission, order, command : ita mandatum est: haec, Iu.: siquid velis, Huic mandes, T.: L.Clodio mandasse, quae illum mecum loqui velles: Fortunae mandare laqueum, bid go and be hanged , Iu.: ut exploratores in Suebos mittant, Cs.: mandat, quibus rebus possent, opes confirment, S.: huic mandat, Remos adeat, Cs.: mandat fieri sibi talia, V.

Related Words