maneo

maneō mānsī, mānsus, ēre

1 MAN-, to stay, remain, abide, tarry : mansum oportuit, T.: in loco, Cs.: ad urbem, L.: uno loco, N.: omnia excogitantur, quā re nec sine periculo maneatur, Cs.: fixus manebat, V.: hic maneri diutius non potest. — To stay, tarry, stop, abide, pass the night : apud me: in tabernaculo: sub Iove frigido, H.: extra domum patris, L.: Casilini eo die mansurus, L.: triduom hoc, T.— To remain, last, endure, continue, abide, persist : boni fidelesque mansere, S.: Manere adfinitatem hanc inter nos volo, T.: siin eo manerent, quod convenisset, abide by , Cs.: in vitā, remain alive : in sententiā, adhere to : in condicione, fulfil : in voluntate: Tu modo promissis maneas, abide by , V.: at tu dictis maneres! would thou hadst kept thy word , V.: te vocanti Duram difficilis mane, H.: maneat ergo, quod turpe sit, id numquam esse utile, be it a settled principle : mansura urbs, abiding , V.: quia nihil semper suo statu maneat: munitiones, Cs.: semper laudes (tuae) manebunt, V.: Laudo manentem (fortunam), H.: manent ingenia senibus: manere iis bellum, go on , L.— To stay for, await, expect : mansurus patruom pater est, T.: hostium adventum, L.: te domi, H.: aulaea, i. e. the end of the play , H.— To await, be about to befall, be destined to : Sed terrae graviora (pericla) manent, are in reserve , V.: cuius quidem tibi fatum manet: qui si manet exitus urbem, O.: quae (acerba) manent victos, L.: inmatura manebat Mors gnatum, V.