metuo

metuō uī, —, ere

metus, to fear, be afraid, stand in fear, be apprehensive : de suā vitā, for his life : metuens ab Hannibale, afraid of Hannibal , L.: inopi metuens formica senectae, anxious about , V.: suis iuvencis, H.: ne morbus adgravescat, T.: metuit ut eam (calamitatem) ipse posset sustinere, that he cannot bear : ut sis vitalis, H.: metuis ne non, quom velis, convincas esse illum tuom?T.: metui, quid futurum denique esset, awaited with fear , T.: quid agam, T.: quem metuunt oderunt, Enn. ap. C.: metuebant (senem) servi, verebantur liberi: Deos, T.: nihil nisi turpem famam, S.: nocentem corporibus Austrum, shun , H.: quis Rex metuatur, H.: a me insidias: supplicia a vobis, fear from you : periculum ex illis, S.: temptare spem certaminis, shrink from putting to the test , L.: reddere soldum, be averse , H.: nil iurare, Ct.: aequore tingui, shrinking from , V.: tantam molem sibi ac posteris, L.