minimus

An Elementary Latin Dictionary

minimus or minumus adj. sup.

3 MAN-, least, smallest, very small, minute, trifling, insignificant (used as sup.of parvus, comp.minor): nihil in rerum naturā minimum, quod dividi nequeat: ne minimo quidem casu locum relinquere, for the slightest mishap , Cs.: quā minima altitudo fluminis erat, Cs.: licentia, S.: in minimis rebus, trifles . —Prov.: minima de malis, the least among evils . —As subst n. : minimo contenti: minimum virium: unde minimum periculi erat, L.: pro minimis debere, trifles , L.—Of time, least, shortest, very short : pars temporis, a moment , Cs.—Of age, youngest, smallest : ex illis, S.: filius minimus ex tribus, L.: minimus natu horum omnium: ex his natu.—Of price and value, as subst n., the least, lowest price : minimo (emere): minimo aestimare: minimo me provocat, for a trifle , H.

Related Words