moneo

moneō uī, itus, ēre

1 MAN-, to remind, put in mind of, admonish, advise, warn, instruct, teach : Faciam ut mones, T.: principes monendo movere: monuit (dea) thalamoque recessit, O.: id quod res monebat, as the situation suggested , S.: coniugis aurīs Vocibus his, O.: nos Zenonis praecepta monent, Iu.: de discordiā: alqm temporis, Ta.: hoc te moneo, T.: vos pauca, S.: ea hominem: ea, quae ab eā (naturā) monemur: te ut in rem p. incumberes: ut suspiciones vitet, Cs.: moneo obtestorque uti, etc., S.: vos, ne omittatis, etc., S.: moneo abstineant manūs: monuit omnes res administrarentur, etc., Cs.: (Caesar) monuit eius diei victoriam in virtute constare, Cs.: monete eum modum quendam esse, etc.: ratio monet amicitias conparare: alio properare, S.: moneo, quid facto usus sit, T.: ut moneat Apronium, quibus rebus se insinuet, etc.: res ipsa monebat tempus esse: caecos instare tumultūs, V.: puerili verbere moneri, to be punished , Ta.: canes, Pr.— To teach, instruct, tell, inform, point out, announce, predict, foretell : vatem, tu diva, mone, inspire , V.: velut divinitus mente monitā, L.: hoc moneas precor, O.: vates cum multa horrenda moneret, foretold , V.