mors

mors tis, f

1 MAR-, death : omnium rerum mors est extremum: mortem obire, die : certae occumbere morti, V.: Mille ovium morti dedit, put to death , H.: morte poenas dedit, S.: inlata per scelus, assassination : dominum Mulcavit usque ad mortem, T.: ad mortem duci: cui legatio ipsa mortis fuisset, brought death : mors suprema, H.: adpropinquante morte: sibi mortem consciscere, commit suicide , Cs.: patiens mortis, mortal , O.: praeclarae mortes sunt imperatoriae: ignotis perierunt mortibus illi, H.: omnīs per mortīs, modes of death , V.— A dead body, corpse : mortem eius (Clodii) lacerari.— The blood shed by murder : ensem multā morte recepit, V.— That which brings death : aderat mors terrorque sociorum lictor Sestius.—Person., Death, daughter of Erebus and Nox , V., C.