mortalis

mortālis e, adj.

mors, subjeet to death, destined to die, mortal : quid in his mortale et caducum sit.— Temporary, transient : inimicitiae: leges, L.— Of a mortal, human, mortal : mucro, of human workmanship , V.: condicio vitae: opera, L.: pectora, O.: volnus, from the hand of a mortal , V.: cura, of man , V.: Nec mortale sonans, like a human voice , V.: Nil mortale loquar, i. e. uninspired , H.—As subst m . and f a man, mortal, human being : neque mortali cuiquam credere, S.: ego, quantum mortalis deum possum, te sequar, L.: indignatus ab umbris Mortalem surgere, V.: diu magnum inter mortalīs certamen fuit, etc., S.: de quo omnes mortales iudicaverunt.—Plur n . as subst, human affairs , V.