necessitas

necessitās ātis (genplur. tātium, Cs.), f

necesse, unavoidableness, inevitableness, necessity, compulsion, force, exigency : illam a me distrahit necessitas, T.: necessitatis crimen, non voluntatis: necessitati parere: necessitas huius muneris rei p. obvenit: expressa necessitas obsides dandi Romanis, forced upon the Romans , L.: nescio an maiores necessitates vobis fortuna circumdederit, L.: tardi Leti, H.— Fate, destiny, law of nature : divina: ut vita, quae necessitati deberetur: necessitate, naturally : fati, L.: suprema, death , Ta.: mors est necessitas naturae.— Necessity, need, want : suarum necessitatum causā, Cs.: vitae necessitatibus servire: publicae, L.: quod pro honore acceptum etiam necessitatibus subvenit, Ta.— Connection, relationship, friendship : magnam necessitatem possidet paternus sanguis, bond of affection . —Person., the goddess of necessity : saeva, H.