omen

ōmen inis, n

2 AV-, a foreboding, prognostic, harbinger, sign, token, omen : voces hominum, quae vocant omina: accipio, inquit, omen, take it as a good omen : contra omina bellum poscunt, V.: ingens triumphi, Iu.: id in omen terroris acceptum, L.: ita locutus est, ut eius oratio omen fati videretur: detestabile: i secundo omine, go and good luck be with you , H.: parrae recinentis, H.: di prius omen in ipsum Convertant, V.: Cui (eam) primisque iugarat Ominibus, i. e. in her first marriage , V.— A solemn assurance, condition : Eā lege atque omine, ut, etc., T.— A solemn usage : Hic sceptra accipere Regibus omen erat, V.