otium

ōtium ī, n

1 AV-, leisure, vacant time, freedom from business : tantumne ab re tuāst oti tibi?T.: non minus oti quam negoti: otium inertissimum.— Ease, inactivity, idleness : vitam in otio agere, T.: genus amantissimum oti: languere otio: magna otia caeli, Iu.: ducere otia segnia, O.— Leisure, time : vellem tantum haberem oti, ut possem, etc.: ad scribendum: litteratum: auscultandi, time to hear , T.: cum est otium, legere soleo, when I have time : si modo tibi est otium, if you have time.—Rest, repose, quiet, peace : pax, tranquillitas, otium: mollia peragebant otia, enjoyed calm repose , O.: insolens belli diuturnitate oti, Cs.: ex maximo bello tantum otium totae insulae conciliavit, N.: studia per otium concelebrata, in times of peace : studia ignobilis oti, V.: spolia per otium legere, at their ease , L.: quam libet lambe otio, Ph.— The fruit of leisure : Excutias oculis otia nostra tuis, i. e. poems , O.