patefacio

patefaciō fēcī, factus, ere

pateo+facio, to lay open, open, throw open : per quam (Galliam) iter: ocellos, Pr.: aurīs adsentatoribus: portas, L.: presso sulcum aratro, O.: patefactis ordinibus, opened , L.: iter per Alpīs patefieri volebat, Cs.: nostris legionibus Pontum: quā patefactum oppidum ruinis erat, at the breaches , L.: loca, N.: Postera lux patefecerat orbem, i. e. made visible , O.—Fig., to disclose, expose, detect, bring to light : si hoc celatur, in metu; sin patefit, in probro sum, T.: paucorum scelera, S.: patefactis consiliis, Cs.: veritas patefacta: Lentulus, patefactis indiciis, convicted : qui ea patefacienda curavit.