pecuarius

An Elementary Latin Dictionary

pecuārius adj.

pecua, of cattle : res, cattleraising .—As subst m., a cattle-breeder, grazier : diligentissimus: damnatis aliquot pecuariis, i. e. farmers of public pastures , L.—As subst n. plur., herds of cattle , V.—As subst f . (sc. ars), cattlebreeding : pecuaria relinquitur.