percontor

An Elementary Latin Dictionary

percontor or percūnctor ātus, ārī, dep.

per+contus, to search with a pole; the form percunctor was suggested by a mistaken etymology from cunctus, to ask particularly, question strictly, inquire, interrogate, investigate : percontando elicere opinionem: Sed quos perconter video, T.: Porum an verum esset, Cu.: nutricem, quid hoc rei sit, L.: tu numquam mihi percontanti aliquid defuisti: ex aniculā quanti aliquid venderet: ex his scribis quid velint: pauca percunctatus de statu civitatis, S.: eam quoque esse quae percunctari vellet, of her too he wished to ask some questions , L.: meum si quis te percontabitur aevum, H.: percontari Patrona causam consilii, Cu.