piāculum ī, n
pio, a means of appeasing, sin-offering, propitiatory sacrifice : piaculum hostiam caedi, L.: Te piacula nulla resolvent, H.— An animal offered in sacrifice, victim : ea prima piacula sunto, V.: furtiva piacula cervae, i. e. substitution , Iu.— An expiation, atonement, sacrifice : rupti foederis, L.: luendis periculis publicis piacula esse, L.— A remedy : Laudis amore tumes, sunt certe piacula, quae, etc., H.— Punishment : dea a violatoribus (sui templi) gravia piacula exegit, L.: rerum praetermissarum, i. e. satisfaction , L.— A crime, sacrilege : quantum piaculi committatur, L.: commissa piacula, V.