pinus

An Elementary Latin Dictionary

pīnus (ūs), abl.pīnū; plur.pīnūs; acc.pīnūs or pīnōs; f

PI-, PIC-, a pine, pine-tree, fir, firtree : ex altā pinu, V.: pinos loquentes, V.: Grata deūm matri, i. e. to Cybele , O.: tua (to Diana), H.: pinu praecincti cornua Panes, O.— A ship, vessel, boat of pine : infesta, V.: Pontica pinus Silvae filia nobilis, H.: orbata praeside pinus, O.— A pine torch : manum pinu flagranti inplet, V.— A wreath of pine-leaves : pinuque caput praecinctus acutā, O.— A pine forest : Gallinaria, Iu.