placabilis

plācābilis e, adj.with comp.

placo, to be conciliated, easily pacified, placable : omnia habere placabiliora quam animum praetoris: Irasci celer, tamen ut placabilis essem, H.: placabilis irae, O.: ad iustas preces ingenium, L.: sacris placabilis ira, O.: ara Dianae, placable , V.— Pacifying, appeasing, propitiating, acceptable : Id nosmet indicare placabilius est, more conciliatory , T.