plācō āvī, ātus, āre
PLAC-, to quiet, soothe, assuage, allay, appease : aequora, O.: ventos sanguine, V.: Plutona tauris, try to propitiate , H.: (Fidenas) beneficiis, L.: iram deorum donis: numen deorum, Cs.— To reconcile, conciliate, placate : Iugurtham, S.: te sibi: Hannibalem filio meo, L.: alquos rei p.: Invidiam, conciliate , H.: fac illa ut placetur nobis, T.: tanta iniquitas, ut placari populoR.non possent?: numquam animo placari potuit in eum, be reconciled , N.: homo et sibi ipse placatus, at peace with himself .