plōrō āvī, ātus, āre
PLV-, to cry out, wail, lament, weep aloud, weep over, bewail : plorando fessus sum: te iubeo plorare, I bid you howl , H.: concursum plorantium ferre: raptum iuvenem, H.: talia, Iu.: ploravere, non respondere, etc., H.: me tamen obicere incolis Plorares Aquilonibus, wouldst grieve , H.: suae (puellae), pour out his sorrow to , Tb.: mimus quis melior plorante gulā, a disappointed appetite , Iu.