praeco

praecō ōnis, m

prae+VOC-, a crier, herald : citat praeco legatos: praetoris.— A crier, auctioneer : si palam praeco praedicasset, dimidias venire partīs: haec per pracconem vendidit, by auction : fundum subiecit praeconi, L.: Ut praeco, ad merces turbam qui cogit emendas, H.— A publisher, herald, eulogist : virtutis.