prae-iūdicium ī, n
a preceding judgment, anticipatory sentence, previous decision, precedent: his duobus praeiudiciis damnatus: neminem praeiudicium rei tantae adferre, i. e. anticipate the judgment (of the Senate), L.—A precedent, example: vestri facti praeiudicio demotus, by the example of your conduct, Cs.: Africi belli praeiudicia sequi, Cs.