praepedio

praepediō īvī, ītus, īre

prae+pes, to entangle, shackle, fetter : praepeditis Numidarum equis, Ta.— To hinder, embarrass, obstruct, impede : sese praedā, hamper themselves , L.: omnīs (bonas artīs) avaritia praepediebat, S.: dicere incipientem cum lacrimae praepedissent, L.: dextrae praepedit orsa tremor, O.: verba sua, i. e. stammering , Ta.: praepeditus Germanias premere, hindered from , Ta.