praeter-mittō mīsī, missus, ere,
to permit to go by, let pass, let go: neminem.—Of time or occasion, to let pass, let slip, neglect: diem: eius rei praetermissae occasiones, Cs.: bellum gerendi tempus.—To omit, neglect, leave undone: officium: praetermittendae defensionis causae: ne quid praetermitteretur, L.: de contumeliis dicere praetermittam: reliqua quaerere, Cs.: alqd facere, N.: nihil praetermittere quo minus ea consequatur, i. e. make every exertion to, etc.—To pass over, pass without notice, omit, overlook: multa crimina: negant eum locum praetermissum, sed consulto relictum esse, not overlooked, but purposely disregarded: quod dignum memoriā visum, praetermittendum non existimavimus, Cs.: alii id praetermiserant scriptores, L.—To overlook, disregard: Do, praetermitto, T.