Related Words
-
precor
prĕcor, ātus (gen. plur. precantūm, Ov. M. 12, 33; Plaut. Rud. 1, 5, 2), 1, v. dep. n. and a. [root ...
A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.
precor ātus, ārī, dep.
prex, to ask, beg, entreat, pray, supplicate, request, call upon, beseech, sue : ita, ut precamini, eveniat: fata deūm flecti precando, V.: sororem dedisse Prusiae precanti, to the prayers of Prusias , L.: patris, precor, miserere, V.: Parce, precor, fasso, O.: di, ad quos precentur ac supplicent, at whose altars , L.: teque, Iuno, precor atque quaeso: quid veneramur, quid precamur deos: Nyctelium patrem precare, O.: haec precatus sum: veniam, V.: date quae precamur, H.: bona omnia populoR., L.: mortem, O.: quod precarer deos: quod deos precati eritis, L.: pro propinquo suo, Cu.: pro nobis mitte precari, O.: precor ab iis, ut patiantur, etc.: deos, ut, H.: venerunt precantes, ut a caedibus parceretur, L.: precare ne iubeant, etc., O.: quo minus ambo unā necaremini non precarere: Hoc quoque, dux operis, moneas, precor, O.: tandem venias precamur, H.: hoc a deis immortalibus precari, ut, etc., N.: a quibus bona precaremur, ab iis, etc.: numquam placidas esse precarer aquas, O.: tua esse precor, O.— To wish for, invoke upon, wish : ut sui cives salutem precentur: seram immortalitatem regi, Cu.: vobis mala: quod tibi evenit, ut omnes male precarentur, uttered curses .
prĕcor, ātus (gen. plur. precantūm, Ov. M. 12, 33; Plaut. Rud. 1, 5, 2), 1, v. dep. n. and a. [root ...
A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.