purgo

An Elementary Latin Dictionary

pūrgō āvī, ātus, āre

purus+1 AG-, to free from what is superfluous, make clean, make pure, clean, cleanse, purify : piscīs ceteros purga, bone , T.: falcibus locum, cleared the ground : domum muribus, Ph.: educ omnīs tuos, purga urbem: miror morbi purgatum te illius, H.— To clear the body, purge : quid radix ad purgandum possit: Qui purgor bilem, purge myself of , H.— To clear away, remove : ligonibus herbas, O.: scindit se nubes et in aethera purgat apertum, melts away , V.: Cultello unguīs, trim , H.—Fig., of persons, to clear from accusation, excuse, exculpate, justify : Sullam ipsius virtus purgavit: me tibi: Caesarem de interitu Marcelli: si sibi purgati esse vellent, Cs.: civitatem facti hostilis, L.— To remove, refute, repel, justify : Aut ea refellendo aut purgando vobis corrigemus, T.: factum, O.: facinus, Cu.: purgandis criminibus, by disproving : suspicionem, remove , L.: ea, quae ipsis obicerentur, refute , L.— To establish, vindicate, plead : innocentiam suam, L.: viri factum (esse) purgantes cupiditate atque amore, pleading in excuse , L.: purgantibus iis multitudinis concursu factum, L.—In religion, to make atonement for, expiate, purify, atone for, lustrate : populos, O.: nefas, O.