quidem

quidem adv.

2 qui+demonst. ending -dem. Expressing emphasis or assurance, assuredly, certainly, in fact, indeed : istaec quidem contumelia est, an affront indeed , T.: decipere hoc quidem est, non iudicare: et poscit quidem? really , T.: sibi quidem persuaderi, eum, etc., Cs.: post solstitium, et quidem aliquot diebus: quod quidem perinlustre fuit, N.—In answers, certainly, of course : visne sermoni demus operam sedentes? sane quidem, by all means . si quidem dicimus, etc., since . —In antithesis, but, however, yet : utebatur hominibus improbis multis, et quidem optimis se viris deditum esse simulabat: re quidem verā, but in fact , N.—Introducing an example, for instance, for example : Dicaearchus quidem et Aristoxenus nullum omnino animum esse dixerunt.—Restrictive, at least, certainly, in truth : nihil ex me quidem audire potuisses: nunc quidem profecto Romae es: vestrae quidem certe vitae prospiciam, Cs.—In the phrase, ne . . . quidem, not even : ne obsidibus quidem datis pacem redimere potuisse, Cs.: ac ne illud quidem vobis neglegendum est. —For et ne . . . quidem, nec . . . quidem is rare, and not indeed, and that not : nec eius quidem rei finem video.