radix

An Elementary Latin Dictionary

rādīx īcis, f

2 RAD-, a root : radices palmarum conligebant: Virga radicibus actis surrexit, struck root , O.: arbores ab radicibus subruere, Cs.: radicibus eruta pinus, V.: genus radicis inventum, quod admixtum lacte, etc., Cs.: (herbas) radice revellit, O.: monstratā radice vel herbā (as a medicine), H.— A radish : lactucae, radices, H., O.— The root, lower part, foot, foundation : in radicibus Caucasi natus: sub ipsis radicibus montis, Cs.: a Palati radice.— A point of origin, supporting part, root : linguae, O.: vivum (saxum) radice tenetur, O.—Fig., a root, ground, basis, foundation, origin, source .—Only plur: vera gloria radices agit atque etiam propagatur: virtus altissimis defixa radicibus: Pompeius eo robore vir, iis radicibus, i. e. so firmly established in the State : a radicibus evertere domum, utterly , Ph.: ex iisdem, quibus nos, radicibus natus, i. e. of the same city .