regno

An Elementary Latin Dictionary

rēgnō āvī, ātus, āre

regnum, to have royal power, be king, rule, reign : triginta annos: iniussu populi: tertium iam hunc annum regnans, Cs.: regnante Romulo: regnandi dira cupido, V.: Albae regnare, L.: Tusco profundo, O.: quā Daunus agrestium Regnavit populorum, H.: ter centum totos regnabitur annos Gente sub Hectoreā, V.: quia post Tati mortem non erat regnatum, L.— Trans., only pass.(poet. or late): terra acri quondam regnata Lycurgo, ruled by , V.: Latio regnata per arva Saturno quondam, in which Saturn was king , V.: trans Lugios Gotones regnantur, have kings , Ta.— To be lord, rule, reign, govern, be swpreme : equitum centurias tenere, in quibus regnas: vivo et regno, H.: Caelo tonantem credidimus Iovem Regnare, H.— To lord it, tyrannize, domineer : regnavit is paucos mensīs: se ille interfecto Milone regnaturum putaret: regnare ac dominari, L.: Per ramos victor regnat (ignis), V.—Fig., to rule, have the mastery, prevail, predominate : in quo uno regnat oratio: ebrietas geminata libidine regnat, O.