rudens

An Elementary Latin Dictionary

rudēns (1) entis, m

a rope, line, cord, stay, halyard, sheet: clamor tonitruum et rudentum sibilus, Pac. ap. C.: laxare rudentīs, V.: rudentīs Eurus differat, H.: prenso rudente, O.—Prov.: rudentibus apta fortuna, hanging on ship's tackle, i. e. very uncertain.