rudis

rudis (1) e, adj.

1 RAD-, unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild : campus, V.: humus, O.: signa, O.: hasta, V.: textum, coarse , O.: Illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten, inexperienced , Ct.—Fig., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant : forma ingeni: modus (tibicinis), O.: carmen, H.: discipulus: nescit equo rudis Haerere puer, H.: con iunx, Quae tantum lunas non sinit esse rudīs, O.: in disserendo: in re p. navali, L.: sermo nullā in re: Ennius ingenio maximus, arte rudis, O.: homines rerum omnium rudes ignarique: Graecarum litterarum: artium, L.: somni, i. e. sleepless , O.: gens ad oppugnandarum urbium artīs, L.: ad partūs, O.: natio ad voluptates, Cu.