ruina

An Elementary Latin Dictionary

ruīna ae, f

RV-, a rushing down, tumbling, falling down, fall : iumentorum, L.: primique ruinam Dant sonitu ingenti, fall upon each other , V.: graves aulaea ruinas In patinam fecere, fell down , H.—Of buildings, a tumbling, falling down, downfall, ruin (only sing.): repentinā ruinā pars eius turris concidit, Cs.: ferunt eā ruinā ipsum cum cognatis suis oppressum interiisse: iam Deiphobi dedit ampla ruinam domus, i. e. fell in , V.—Fig., a downfall, fall, ruin, catastrophe, calamity, disaster, overthrow, destruction : vis illa fuit et ruina quaedam, a catastrophe : incendium meum ruinā restinguam, with the fall (of the State), S.: patriae, L.: strage ac ruinā fudere Gallos, utter defeat , L.: ille dies utramque Ducet ruinam, i. e. death , H.: ruinae fortunarum tuarum: pectora Quantis fatigaret ruinis, H.: ruinas videres: caeli, i. e. a storm , V.—Plur, a fallen building, ruin, ruins : veteres tantummodo Troia ruinas ostendit, O.: Sagunti ruinae nostris capitibus incident, L.: fumantes Thebarum, L.: Si fractus inlabatur orbis, Impavidum ferient ruinae, H.— A cause of ruin, destroyer : rei p.: publicanorum.