sānctus adj.with comp.and sup.
P. of sancio, consecrated, established as inviolable, sacred, inviolable : campus: tribuni (plebis) sancti sunto: fides induciarum, L.: ius: (litterae) in aerario sanctiore conditae, i. e. in the special treasury, reserved for extreme necessity : hospites sanctos habent, Cs.: uxor, Ph.— Venerable, august, divine, sacred, pure, holy : sanctis Penatium deorum sedibus: polluerat stupro sanctissimas religiones: sanctior dies, H.: ignes (of a sacrifice), V.: amicitiae nomen, O.: pudicitia, L.— Pure, good, innocent, pious, holy, just, conscientious, upright : illo nemo in civitate sanctior: homines sanctissimi: sanctissimus et iustissimus iudex: sanctius consilium, L.: senatus, V.: amores, chaste : Virgines, H.: id, quod mihi est et sanctius et antiquius.