scientia

An Elementary Latin Dictionary

scientia ae, f

sciens, a knowing, knowledge, intelligence, science : nullam rem quae huius viri scientiam fugere possit: nullo modo poterit oratio mea satis facere vestrae scientiae, i. e. to express as much as you already know : ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia: in legibus interpretandis: cuius scientiam de omnibus constat fuisse.—Of a particular branch of knowledge, knowledge, skill, expertness, art : ea scientia, quae sit multis profutura: ingenio scientiāque excellere: vestram scientiam implorarem: scientia atque usus militum, Cs.: tua scientia excellens . . . nostra, i. e. jurisprudence . . . oratory : Iam efficaci do manūs scientiae, H.: tot artes tantae scientiae, requiring so great knowledge : physica ipsa et mathematica scientiae sunt eorum, qui, etc.: nauticarum rerum, Cs.: astrologiae: dialecticorum: iuris: linguae Gallicae, Cs.: colendorum deorum. — Theory : ars, cum eā non utare, scientiā tamen ipsā teneri potest: te scientiā augere.