scīscō scīvī, scītus, ere, inch.
scio.—Of the people, to accept, approve, assent to, enact, decree, ordain : (maiores) quae scisceret plebes . . . iuberi vetarique voluerunt: consules populum iure rogaverunt populusque iure scivit: rogationem de Liguribus: nec sollemne quidquam ad sciscendum plebi fieri, at the adoption of a plebiscitum , L.: de aliquo cive, ut sit, etc.: multa perniciose sciscuntur in populis: scivere gentis suae more, ne, etc., Cu.— To approve, assent to, vote for, ordain : quod primus scivit legem de publicanis, etc.