seditio

An Elementary Latin Dictionary

sēditiō ōnis, f

2 sed+1 I-, a going aside, going apart, insurrectionary separation, dissension, civil discord, insurrection, mutiny, sedition : seditioni interesse, L.: seditione factā, Cs.: seditio inter belli pacisque auctores orta, L.: seditionem ac discordiam concitare: Seditione, dolis peccatur, H.: seditionibus tribuniciis res p. agitabatur, S.: seditiones ornare: Paene occupata seditionibus urbs, H.—Person., an attendant of Fama , O.— Dissension, discord, strife, quarrel : Filiam ut darem in seditionem, T.: crescit favore Turbida seditio, donec, etc., O.: si ad externum bellum domestica seditio adiciatur, L.— An insurrection, the rebels, seditious men : seditione ita stupente, L.— Fig., of things, dissension, disagreement, discord : intestina corporis, L.: iracundiam seditionem quandam ducebat.